Ieder kind verdient een meester!

“Wat is je lievelingskleur, meester?” Ik antwoord resoluut: “Roze, natuurlijk!” Dit gesprek heb ik elk jaar met een aantal kinderen. Ze kijken mij dan vreemd aan. Dat kan toch helemaal niet. Roze is toch voor meisjes? Maar aan het eind van het schooljaar zijn er altijd een paar jongens die ook roze als lievelingskleur hebben. 

Wanneer kinderen tijdens hun eerste schooljaren evenveel juffen als meesters hebben meegemaakt, zullen zij er al vroeg in hun leven mee in aanraking komen dat mannen en vrouwen niet allemaal hetzelfde zijn. Dit is enorm belangrijk om de wereld beter te leren begrijpen. Met name voor jongens is het belangrijk om meerdere rolmodellen tegen te komen op jonge leeftijd. Ze zien de verschillen tussen mannen onderling en leren zo dat ze er mogen zijn. 

Ieder kind verdient dus een meester. Ook omdat jongens anders zijn in gedrag. Jongens maken vaak overal een wedstrijdje van en willen meer bewegen. Als ik naar mijzelf kijk wil ik graag leren door te doen. Actie! Aan de slag en onderweg leren. Ook ben ik minder talig, dan de meeste vrouwen op mij heen. Ik merk dat ik jongens kan aanspreken op hun talenten, net wat meer ruimte kan geven en dat ze zich daardoor beter ontwikkelen. De grote vraag is dus: Hoe krijgen we mannen voor de klas en het liefst ook nog verdeeld over de verschillende groepen?

Het sportveld als ontwikkelingsterrein

Zelf heb ik tijdens mijn tienerjaren met het geven van voetbaltraining ontdekt dat lesgeven mij enorm aansprak. Dat zijn dus ook de plekken om jonge talenten te scouten voor het onderwijs. Het verzorgen van een training vraagt om basiskwaliteiten die overeenkomen met de skills die je nodig hebt om voor de klas te kunnen staan. Daarnaast, vraag eens aan een jongen waarom hij het leuk vindt om een training te verzorgen. De kans is groot dat hij komt met redenen als: “Ik vind het leuk om met een groep te werken. Ik vind het leuk om te zien dat kinderen dingen in de praktijk brengen die ik heb uitgelegd en voorgedaan. Het geeft mij energie als ik zie dat kinderen de training leuk vinden.” Zorg ervoor dat bij sportclubs jongens worden uitgedaagd om trainingen te verzorgen en te merken of hier hun talent ligt. 

Door op deze plekken jongens te begeleiden krijgen ze inzicht in hun eigen talenten. Een jongen die te horen krijgt dat hij talent heeft voor lesgeven, zal eerder geneigd zijn om naar een open dag van de pabo te gaan. Geef deze jongens tips om een betere trainer te worden en je zult zien dat het plezier groeit. Het moet logisch zijn dat jongens de pabo willen gaan doen. Toen ik vertelde dat ik op de pabo ging rondkijken werd ik vreemd aangekeken op mijn middelbare school. Je doet toch een natuur en techniek profiel? Dan is het toch zonde om naar de pabo te gaan. 

Loonkloof tussen basisschool en voortgezet onderwijs

Het vak wordt ook aantrekkelijker voor mannen als het salaris interessant is. Ik vind ook dat het salaris van leerkrachten omhoog moet. Of beter gezegd, het is gek dat leerkrachten niet beter betaald krijgen in een tijden van een lerarentekort. Ons beroep is van groot belang voor de toekomst van onze maatschappij en dat moet ook gewaardeerd worden.

Alle meesters naar de bovenbouw

De kleuterstage wordt op sommige plekken afgeschaft en dat vind ik persoonlijk enorm jammer. Al begrijp ik het wel. Zelf vond ik het op de pabo ook niet stoer om te zeggen dat ik de kleuters leuk vond. Daarom is het mijn persoonlijke missie om te laten zien welke kansen er in de onderbouw liggen. 

Vorige week ontving ik een mail van een collega-meester met als titel: Waarom is lesgeven aan kleuters zo leuk? 

Een stukje uit de mail:

De titel van de mail is precies mijn vraag: “Ik sta al een aantal jaren les te geven in de bovenbouw, maar werd onlangs door een enthousiaste collega uit de onderbouw gevraagd of ik geen les wilde geven in groep 2 vanaf komend schooljaar…

Die vraag zag ik even niet aankomen 🙂 Ik moest aan jou denken. Kun jij mij vertellen waarom jij zo enthousiast bent over werken in de onderbouw? Misschien dat het mij over de streept trekt om de spring in het diepe te wagen 🙂.”

Mijn hart maakte een sprongetje. Deze meester overweegt de onderbouw! Dat is al een hele grote stap. Nu doorpakken. Door deze mail zie ik precies wat online zichtbaarheid kan doen. Ik vind het belangrijk om aan studenten en leerkrachten te laten zien wat het lesgeven in de onderbouw inhoudt. En vooral om te laten zien welke mogelijkheden er zijn. Je kunt deze kinderen echt iets leren. Kleuters hebben zoveel plezier in het uitwerken van een thema en de energie die je in de klas steekt, krijg je zeker terug. 

Uiteindelijk heb ik deze mail teruggestuurd:

“Wat tof dat je in ieder geval de overweging maakt! Ik zou zeggen: Ga het een dag doen. En dan niet meelopen met een juf, maar gewoon zelf als meester. Je zult zien dat het genieten is bij de onderbouw. Wat een feest om samen met deze leeftijd de wereld te ontdekken! Hun verwondering, plezier in het leven en nieuwsgierigheid om de wereld te ontdekken, zijn geweldig. Helemaal als je onderzoekend en ontwerpend leren interessant vindt, is de onderbouw top. Altijd werken vanuit een thema. Dat is toch heerlijk?”

In mijn boek Meesterlijk Kleuteronderwijs ga ik nog meer in op het onderwerp mannen voor de klas. In dit boek neem ik je mee in tien jaar lesgeven aan kleuters en laat ik zien hoe ik dat vormgeef. 

Hebben? Check dan https://meestersander.nl/meesterlijkkleuteronderwijs/